Enrico Cecchetti
wordt op 21 juni 1850 in een kleedkamer te Rome geboren als zoon van de danses Cesare en Serafina Casagli. Als vijfjarig kind mag hij al meedoen op toneel. Op een keer valt hij, als de 'moeder' het kind niet opvangt. Hij krijst oorverdovend en het publiek is zeer enthousiast.
Tweemaal wordt hij van school gestuurd, hij danst meer dan dat hij leerde en hoewel zijn ouders liever willen dat hij rechten gaat studeren, doen ze hem uiteindelijk toch op een dansschool in Florence bij Lepri, een leerling van Blasis.
Op zijn achttiende debuteert hij bij het Scala.
In december 1878 trouwt hij te Berlijn met de danseres Giuseppina de Maria. Twee jaar later gaat hij als balletmeester naar het Marijinsky-theater in Sint Petersburg om daar les te geven. Nadat hij in 1902 ruzie krijgt met de nieuwe directie, vertrekt hij naar Warschau, om enkele jaren later weer terug te keren naar Sint Petersburg om daar zijn eigen balletschool te openen. Een van zijn leerlingen is Anna Pavlova.
Als Diaghilev Tamara Karsavina wil inhuren voor zijn tweede balletseizoen in Europa wil deze enkel meegaan, als ze haar privé balletlessen bij Cecchetti niet hoeft te missen. Er zijn meerdere dansers met deze eis zodat Diaghilev besluit om de man in dienst te nemen, ook al wilde deze eigenlijk met pensioen.
Bij het Ballet Russes doet Cecchetti ook vaak mee in karakterrollen in de balletten.
Dit blijft hij tien jaar. Enkel in 1913 verlaat hij het gezelschap een korte tijd om met Anna Pavlova door Amerika te touren. In datzelfde jaar speelt hij nog een cruciale rol in de Nijinsky-tragedie als hij Romola de Pulszky aanneemt als leerling, zodat ze met het gezelschap kan meereizen. Romola is een fan van Nijinsky en wil hem strikken en door mee te reizen, gaat haar dat ook nog lukken. Voordat ze Nijinsky in het theater zag, had ze nog nooit een balletstap gezet!
Als leraar is hij van de oude stempel, hij stampt met een stok het ritme op de grond en eist discipline. Iets is 'bien' of 'horrible', een tussenweg kent hij niet. Een ballet als Sacre de Printemps vindt hij "iets van vier idioten." De leerlingen noemden hem echter liefdevol 'maestro' en zoenen hem bij aankomst in de studio.
In 1918 opent hij een dansschool in Londen, maar zeven jaar later gaat hij naar het Scala in Milaan om daar balletmeester te worden.
Op 12 november 1928 sterft hij in Italië, de man die alle sterren van het Ballet Russen tot dat toe had gedrild. Het Ballet Russes trad de volgende avond op in Manchester en Lifar droeg een zwarte das in plaats van een witte in Les Sylphides.
Cecchetti danste in veel balletten, hij was de originele Blauwe Vogel, de eunuch in Scheherezade, de charlatan in Petroesjka en Carabosse in Sleeping Beauty.
Klik hier als u geen frames ziet